Devarchikanhalli te Auckland : दिवस येतो आणि जातो.. मन भरून येत आणि डोळ्यातून अश्रू वाटे पटकन निघून जात.. काय करू तुझी आठवण मला वेड करते आणि मग फक्त तुला बघत बसण हाच एक छंद उउरतो.. असा म्हंतात दोन प्रेम करणारे जीव कधी वेगळे करू नाहीत.. हेय ह्या लोकांना कळात कस नाही.. तुझी आठवण दाटून आली कि मन पिस होता.. हि सांज तुझ्या शिवाय किती एकटी आहे हे तिच तिला सुद्धा कळत नसत.. मनाला हवी हवी शी असलेली तुझी माझ्या कानामागची श्वासांची जाणीव खरच आंज मला तुझा आभास देत असते.
कधी कधी अस वाटता नको हि technology, कारण तू दिसत असतोस तुझा श्वास जाणवत आसतो पण तुला हाथ लावणा होत नसत.. मन वेडा आहे ते येत धावत तुझ्या जवळ.. पण .... पिलांची चिवचिव ईकू येत आसते पण ती ईकून धावून जाता येत नाही.. करे हा दुरावा... का रे हि ईतकी प्रीती तुझी आपल्या पिल्लांची... माझ्या घराची ओढ...
आठवतंय आपण खूप भांडायचो
झाला गेल सगळा विसरून पुन्हा खेळ मांडायचो
आठवतंय तुला गाणं आवडायच
तुला गण आवडायचं म्हणून मला गाणं सुचायच
आठवतं तू एकदा रुसला
तुझा राग उस्र्य्लाया वर कुशीत येवून बसला होतास.
आठवतय मलाएकदा लागल होत
तुझ्या डोळ्यात आखं आभाळरात्रभर जगाल होत.