Thursday 12 July 2012

Purnabramha chi surwat

पूर्णब्रम्ह : आपली माणसा आपल्यासाठी.
नमस्कार ,
मी सौ.जयंती , पूर्णब्रम्ह मध्ये अआपला सहर्ष स्वागत. एक अनुभूती अआपल्यातल्याच माणसाला जपायची.. संध्याकाळच्या दिव्यला आजीसोबत बसून नवीन नवीन शोल्कांची सांगड घालत मी अनेक वर्ष विठालाच्या चरणी रोजची सवय म्हणून का होईना पण शोल्क म्हटलेत आज त्यंचा संस्कार म्हणून ईतका फायदा होईल हेय वाटल नव्हता. जेवणाच्या वेळेला म्हंटली गेलेली “वादानिकावाल घेता” म्हणता पातळभाजी काढे पाहून तोंडाला पाणी सुटला तरी चुपचाप श्लोक म्हणायचा न थांबवता..”सद्गुरू नथाचा गाजराची वाट बघात फोडणीच्या वरानाच्या भातावर तुपाची धर घेत सीमात पूजनाला जाणारे आम्ही..आंज त्या सगळ्या आनंदाला मुकतो आहोत का ?
आई चं हातच्या गरम पोळ्या आणि आजीच्या हातची भ्कारी खावोन वाढणारे आम्ही कुठे तरी हरवत चलो होतो ह्या पिझ्झ्झा आणि पास्ताच्या वार्यात.. मला कुणाला नवा ठेवायची नाहीत.. पण खर सांगू बंगलोर मध्ये आल्या पासून घरी करूनच खाने आणि खावू घालणे आस चा आत्हास राहिला नेहमीच., करणा मराठी माणसाचा हृदयाचा रस्ता हा त्यच्या जिभेवरून सरळ पोटा मार्गे जातो हेय आपान विसरू शकत नाही.. म्हणून हि एके छोटीशी कोशिश.. असा समजा मी पुन्हा ईकदा त्या सगळ्या न्त्यान मध्ये लपलेल्या खाद्य पदार्थांना तुमचा पर्यंत आणायचा एईक सत्विच्क आणि सामाजिक प्रयत्न करते आहे.. म्हणूनच हि ईक सुरवात.
त्या सगल्या आजींना आणि आयांना / बाबाना सुधा माझा सास्त्नाग दडवत.. ज्या आजूनही नातू/नात किव्हा मुलगा/मुलगी  घरी आला कि पुरण करून लेकरांसाठी त्यच्या प्रेमानी पुरणाच्या पोळ्या तयर करतात..
मेघा मामी च्या हाताची कढी आणि वान्दुमयी चं हातची थालीपीठ खावून मोठे झालेलो आम्ही , आई च्या त्या गरम गरम अआल्नामुळे अनेकदा आती खवून मस्त झालेले आम्ही.. आज बंगलोर मध्ये खरआच तुमची सगलायंची खूप आठवण येते.. वाहिनी तुझी वान्ग्यची भाजी आजूनही तोडवारची ती तेस्त जावू देत नाही .... मावशी ची सोलकढी आणि सिंधू आजीच्या हातची आंबील मी आयुष्य्बाह्र विसरू शकता नाही.. तुम्चाकडून शिकलेल्या सगळ्या गोष्टी आज आपलायचा लोकांपार्यानता पोहोच्वानायचा प्रयत्न करेत आहे..तुमः सगल्यान मानःपुर्वरक धन्यवाद!!!!

पूर्णब्रम्ह हिये एक संकल्पना आहे जी आम्ही प्रामाणिक पणे निभावू.. आणि आपल्या सगल्य्नःची ह्याला साथ मिलेल हि च ईश्वरचरणी प्रार्थना ..!
आपलीच
सौ.जयंती प्रणव

Immaginary Traffice Awarness

Devarchikanhalli to Electronic city
Immaginary : Eke new Method from trafiic Dept : वा मस्त दिवस, सकाळ रोज्सार्खीच होती घायीची माझी धडपड चालू होती पोराचं school  ह्यांचा office , मला आई बाबाना घेवून eye hospital madhe jaycha hota ,त्यात पोराला playgroup मध्ये सोडून पुढे काही banks che काम आटपायचे होते मी car drive करु शकते त्य्मुओये ह्याला आराम असतो.. घाये हा शब्द माय्झा मागे लहान pana पासून लागला आहे .
आज निघाली तर होती घरातून, गर्दी जरा जास्त होती मला नेहमीच वाटते .. footpath वरून लोकांना पेक्षा twoo wheelers जास्त असतात काय करणा रस्त्यंवर जaगाचा नाही आह्रे.आणि वाटला अरे काही तर करा आंत काय लोकांनी चालना सोद्यचा का ?? नाही न?? ... मला घाई होतीच पण इईतकी नाही but we are part of the system so i am force to break the rule else  i will get the Honk..आणि मी घातली माझी गाडी त्या orange madhe  वाटला कि निघून जावू , wow I got caught by traffic police ..ha ha ha ha here we go... I thought they will check my License and ask me from small punishment may be a short bribe will solve my problem...but this time i was wrong.. new people new thought new way of punishment.. and i was shoked .. he ask me to come out of the car.. i was like please settled down the matter here only.. chk my docs and all i was actually begging him and that was Natak.. any honest person will do this drama infront of the police. ha ha ha but he aske me to come out of the car.. and he took me to the service road.. where i saw some people like me standing in the line.. and for some reasion(s)... signal तोडला आहे zebra crossing war red light मध्ये निघाले आहेत.., ह्या नावं traffic police नि (ह्य्न्च्या सगळ्यांच्या टोप्यांवर हल्ला बोल लिहिला होता मला ते थोडा वेगळा वाटला) he asked me to stand putting my hand holding my ear धरून रस्त्यवर उउभा राहणा म्हंजे मला स्वतःची लाज वाटली मी माझ्या लहान मुलासमोर माझ्या सासू सासऱ्यान समोर १० मीन, कान धरून उउभी होती.. आरे देवा किती हा guilt.. rule तोद्लायचा.
 सुपर! rules आपल्या चाग्ल्यासाठी असतात आआनी अपान ते मानले पाहिजेत.. ते तुडून or todyala lawoon kay fayda.. चक्क truck driver , foothpath war chalnare ज्यांनी rule तोडले होते ते सगळेच line amdhe उउभे होते.. त्या शिक्षा परेड मध्ये आज कलाळ शिक्षा देण सोपा आसता..  ती चुकी केल्या बदल स्शिक्षा घेणा किती सार्थ आहे .. आज ठरवावळ मी rule नाही तोडणार बहुदा आं हेय साधं करयचा होता ह्या सगळं एपिसोड मधून.. thanks to that person who came up with this idea..!

Jivant Zalela Parking Lot

Devarchikanhalli to Electronic city
जिवंत झालेला पार्किंग लोट..
आज मी जरा उशीराच्याच infy बस नि निघाले होती..संध्याकाळची वेळ , घरी जायची घाई ! विचारांचा प्रचंड गुंता होताच, पण सोबत कुतूहल होता की की आज लेकरांसाठी काय बनवू , की देवश्री  माझी वाट बगत  थांबली असले का? तिच्या होमेवोर्क साठी, तिला खरच माझ्या हेल्प ची गरज आहे तरी का?? आशे अनेक विचार मनात घर करून निघून जात होते.. मी खर तर माझा laptop चा windows shut down button दाबला की माझा ऑफिस मी PMU मध्ये बंद करत असते pan खरा सांगू त्यानानतर हि अनेकदा कधी मीटिंग्स महणून, तर कधी फोने वर चे कालस महणून, हेय ऑफिस कधी आमच्या सोबत आमच्या घरी येवून ठ्पता हेय आमच चा आमहाल नाही काळत.. आगदी घासा पारित client काल आहेत, वेळ कमी आहे जेवायल अशे अनेक करणा देत हेय ऑफिस सतत कधी फोने चं रुपानी तर कधी mails check करून घेतो ग, तर कधी black berry नावाच्या अत्याधुनि फोने नि.. हेय आपला आमचा २४ तास पाठलाग करत असता.. खरा सागते आजकाल चे नवरे आगदी बायकोसोबत रात्री ला प्रणय करून मोकळे झाले असतील न तरी एकदा झोपायचं आधी आपला black berry नक्की चक करतात की कुठे त्यच्या फिरंगी बोस चा काही मैल वगेरे तर नाही न आला आस्वा .. किव्हा कुणी दिलेला काम केला आह की नाही की उगाच उद्या सकाळी जावून पुन्हा कटकटी होत्तील हाय bhiti ni हेय भाबडे नवरे ( इत कंपन्य चे नवीन गुलाम ज्यांना technology chay नवनी) २४ तासाच्या कामावर फक्त ९ तास चा पगार मिळतो.. आशे अनेक आहेत.. आशे फक्त नवरे नाही तर काही बायका पण ह्याला बळी पडलेलाया आहेत.. काय कार्नणार आम्ही समजू शकतो.. $ जे वाढवायचे आहेत .. मी जात होती अआनी मधूनच हसायला येत होता.. आरे ते तर असं झाला न.. की व.पु नि म्हनातालाचा आहे की आमची गाडी चालू होव्वोन ठेसानावर पोहोचूनही जाते तरी चे प्रश् चालूच असतात बंतेच्या दुकानात तांदूळ जास्त चागला याला लागलेला आहे अशे बोलणारे virini पण आहेत.. आणि आजचं जमान्यातले नवीन technology गुलामही आहेत..असो . मी बसने निघाले तर होते पण माहिती नव्हता की कित्ती वेळ लागणार कारण कोण जाने कुठे traffic मध्ये फासुऊ आणि अटकून पडू .. हुम्म्म आणी बस थांबली खरी ईं रोड वर.. समोर खूप मोठा jam होता . अरे देंव आता मला घरी जायला फार उशीर होणार... झाला माझा आन्ह्खीनाचा विचार धावू लागलेत.. पण तितकात कुणी तरी डोळे मिच्कावेत अशे एका कार नि माझ्या कडे डोळे दाखवलेत.. मी जरा चमकलीच.. वाटला आपल्या भास झाला.. पण नाही लगेच तिचं बाजूच्या कार नि पण आपले light मिच्कावालेत.. हाय समोरच्या रोडवरच्या पार्किंग लोट मधल्या कार्स माझ्याकडे आशयडोळे मिच्कावालाया सारख्या सतत lights का मार्तता आहेत कलेचा न..  अरे ह्या तर माझ्याशी बोल्तता आहे. सही. रे सही... आणि मला त्यंची भाषा समजू लागली.... मी बघत उभी होते त्या पूर्ण पार्किन लोट कडे.. असं वातातला किती तरी आया धडपड करत असतील आपल्या गाड्या घेवून भुर्कर्ण पळून आपल्या पिल्लान जवळ जनाय्साठी.. किती तरी लेकरा वाट बगाहत असतील कधी ईकदा जावून खातो आई च्या हातचा .. हाय कार्स मिळून जणू मला प्रत्येकाची कहाणी सांगत होत्या.. त्या खुश होत्या जेव्हा सगळा परिवार त्य्च्यावर सवारी करून कधी फिरायला तरी कधी आजी ला भेटायला जाता होता.. आई ची आठवण येवून ह्याच कार मध्ये रडनारी चालक मुलगीही ह्यांनी डोल्यादेकःता बघितली होती.. तर कधी प्रेमानी धरलेला stering वरचा दोघांचा हातही ह्या कार नि अनुभवला होता ... मागचं seatla बसलेला सासुबायेंचा दोलाचुकावून patkan कधी डोकं मागे हाथ फिरवणारी ती मी खूप्दाचा ती त्यची जागा mhanun डोळे बंद करून त्यच्य सामावत होती.. काय हेय विलक्षण असतात नाही एकीक विचार .. कॅर्स्स खरच बोलून सागणात होत्या.. आई बाबाना देव दर्शनाला घेवून जाताना मद देवळाचा सुगंध परत येताना ती माउली आपल्या सोबत देवळातून घेवून येत होती, त्यातल्या त्यात लेकरांची चुळबुळ जे सलील चे देतेत्कोन ईक्ता ईकात long drive ला जाणारे ते निर्मल जीव शांत पाने मागचं सेंट ला झोपी घटलेल ते हाय कॅर्स्नीच .... आज मात्र हि कार नुसतीच निस्तेज आपलं चालकाची वाट बगता आतुरतेनी उउभी होती.. चालक मात्र फसलेले आहोत तो ते $ कामावाण्य्चाय शर्यतीमध्ये.. कुणाची सावली जरी दिसली तरी सगळं कार्स लाख लाकाहून जात होत्या.. जसा काही त्यंचा चा चालक आलेला आहे..त्या प्रत्येकीला वाट होतीत ती घरी असलेल्या लेकरांची.. घरी वाट बगःत असलेया आई बाबांची.. माझे डोळे लाग्लेलेल्च होते.. धडपड करता येणाऱ्या चालक मुलेच पावला वाजालीत आणि तिची कार घेवून ती भुरकन निघून गेली.. मी बघताच होते ईक धका लागला आणि आमची पण बस चालू झाली आनंद झाला एक आई तडफड करत का होयीएना निघाली तरी होती आपल्या लेकारांजवळ.. मीही त्य्त्लीचा होती.. तशीच..   खरच  आंज हा पार्किंग लोट जिवंत झाला होता माझ्या साठी.. कित्ती हेय प्रेम करावा कुणी कुणावर..देवा ७ चं आत घारात  येवू शकेल आशीच काम दे रे बाबा.. बस हीच सदिचां आहे माझी तुझ्या चरणु रघुनंदना..

AAi Baba Lagancha wadhdiwas

आई बाबा : आज ३७ वर्ष झालीत तुमच्या लगनाला सर्व परमः त्रिवार आभिनंदन, खूप सारे आशीर्वाद द्या.. .. तुमचा आशीर्वादाचा हाथ कायम सोबत आहे हि जाणीवे खूपच छान आहे.. लेकरांवर प्रेम करणारे माय बाप खरच सगळ्यांना मिळोत..तुमची धडपड, तुमचा विश्वास, तुमची काळजी सगळाच कसा नवा ताझा.. सतत सोबत असणारा तुमचा प्रेम काय म्हणावा ह्या सगळ्यांना.. मी आई झाल्यावर कला कि लेकराच्या दुखात कसा काय सामील होता येत.. तुमचा कधी रागही आला कधी खूप अआनंद हि झाला.. मला हाथ धरून चालना शिकवणारा व्यक्ती, ह्या सगळयांची परफेड होणे अशक्य आहे.. आई तुझा तो दणदणीत स्वभाव , काही तरी कर्ण्यची धडपड, बाबांचा तोच जीवापाड प्रेम करण्यचा सातत्य खरच , शतश प्रणाम. माझ्या साठी तुम्ही दोघाही आई आणि बाबा आशे २ नसून ईक्चा आहात.. माझा शाळेत जाताना झालेला accident, माझ्या कॉलेज मध्ये मला मिळालेला पहिला bakshis, मी univercity मध्ये टोप आलाय्नानातर सगळ्या कॉलोनी ला वाटल्या गेलेले पेढे, माझा पहिला perfomance on stage.. sagla kasa अनेक गोष्टी शिकवणारा.. हेय सगळा तर जेव्हा मी समजू शकत होते तेव्ह्साचा.. आशय आनेक गोष्टी ज्या तुम्ही आंनादानी केल्यात. माझ्यातला "मी" जागा ठेवून त्यला कधी माझ्यावर हावी होऊ दिला नाही, संस्कार, प्रेम, दुख, sharing, दुनियादारी अनेक आणि अंके गोष्टी शिकावालयात कधी unknowingly कधी knowingly , आई बाबा ज्यादिवशी मी लग्न होव्वोन जात होते त्यदिवाशी तुमचा तो अधीर सुटणारा हाथ मी कधीच विसरू शकत नाही, मी आई होणार ह्या खबरीत तुमची झालेली धांदल.. खरच किती सुरेख आहेत हाय सगळ्या आठवणी.. आई बाबा तुम्हाला धन्यवाद देना म्हंजे वेडेपणाचा ठरेल. बस हा दिवस तुमचं आयुषाय्त खूप खूप खूप द येवू.. देव बाप्पा थांक्स for giving such lovely parents..
तुमचीच सौ.जयंती

Infy Bus Prawas

Devarchikanhalli to Electronic city... Infosys Bus Prawas
इंफोस्य्स चा बस प्रवास.. एके अभूतपूर्व विश्व.. ज्यात रोज अनेक आठवणीचे ठसे.. तर कधी नवीन विचाराचे स्वप्न, तर कधी फक्त तुझा आभास, त्या बस मधली ती सुरवातीला वाटणारी निर्जीव शांतता मला आता खूपच हवी हवी शी वाटता होती... चूप बसून नुसतेच डोळे मिटून पडून राहारे लोक मला आता आवडायला लागले होते.. हो एकेक वेळ होती जेव्हा.. सगळे सोबत असूनही प्रत्येक व्यक्ती वेगळा होता, स्लेफ reading खूप आवशकत आसता असा महानता.. तुम्हाल खरा सांगू , होत हि असेल कदाचित सेल्फ रेअदिंग पण मी अनेक आठवनीन मध्ये रंगून जात होती.. पार्थ च पहिला पावूल.. त्यची पहिली हक आई म्हणून मारलेलली , माझा पहिला प्रेम जे कधी पूर्ण नाही झाला.. त्यचा माझ्या आयुष्यात पुनः येना.. इ त्यचा ८ वि अडला तो क्षण न विसरणा... मी त्यच्या बर्यचं गोष्टी आतःवून हसणं आणी राडण, बाईक , वरून जाताना माझा उलट्या आरश्यात चेहरा पाहणारा प्रणव, देवा चा पहिले बोबडे बोल, तिचा तो नवीन फोटोत शूट आणि अनेक गोष्टी.. त्यात सुंदर गानायची साथ म्हंजे पूर्ण मनशांती..कधी ऑफिस मधल्या कटकटी ने त्रासलेले डोकी ईथे शांत होत होती, कधी दमलेली आई लेकराला घेवून घरी जाण्याच्या आधीचा खावू लेकराला देवून रमवत होती..हेय दृश्य रोजचा होत. बरेचदा वाटता बाजूच्या मुलीला झोप लागली आहे तर झोपू द्यवा.. तिचा डोकं माझ्या खाद्यावर येवून थांबता होता..महानवा झोपून घे ग सोन्या.. थोडा  आराम होईल तुझा.. कधी हिच बस अनेकांना आन्दाचे sms ओर काल ईक्वत होती.. ती सांजवेळ खर्च फार वेड लावणारी होती.. शब्द न बोलता अनेक जाना किती तरी बोलत होते.. कधी दुखाचा काल सुद्धा येत होता.. Infosys बस एके आत्यानंदाचा स्वानुभव.. प्रेमात पडाव आशी वाट, गर्दी चा कधी समतोल बिघडलं तरी मन तयारच.. Infosys बस नि खरच प्रेमाचे अगणित गुंते सोडवले आहेत.. हेय तिचा तिलाही माहितीत नाही , बाजूचा व्यक्ती आपल्या ओळखीचा नाही रोज जसा घरी नवीन पाहुणा यावा तसा आज तुमचं बाजूला कोण येवून बसणार हा खेळ खूपच मनोरंजक होता.. तुमचा आणि त्यचा सुत हेय कधी डोळ्यातून तर कधी परोप्कारातून जमत होता.. रोज नवी साथ तोच प्रवास करताना फारच मोहक आणि आटीव अंद देणारी होती... थांक्स Infosys

Infy Bus Prawas

Devarchikanhalli to Electronic city...
कृष्ण रूपी सारथ्य करणारे अनेक infy bus drivers अनेक अर्जुनानन ह्या कुरुक्षेत्रावर आणून सोडता होते... युद्धअच्या नियमान प्रमाणे रोज हेयचं कृष्णस्वरूपी सारथी त्या आर्जुनाना त्यच्या घरी पोसते करत होते.. काही अर्जुन स्वयंभू पण होते..जे स्वयाम्रूपी कृष्णाचे अवतार होते...आज ह्या सगळ्या अर्जुनाच्या हातात technical शस्त्र घेवून अनेक कुरावांच्या सामोरे उउभे केला होत , ह्यात तोच खरा अर्जुन जो आपलली सगळी नातीगोती विसरून जो सामोरे जात होता.. आणि गीतेचा पहिला आध्या ईक्ण्याच्या मनसुबे पाहू शकत होते... माझा संजय झाला होता.. मी एक अर्जुन होवो पहात होती.. काय जाने.. कधी करणाचा सामना होईल.. अर्जुना ला भीती होती खरी पण ती घालावानायचा काम अनेक कृष्ण रूपी लोक करत होते... असा वाट कुठला झेंडा हाती घेवून उभा राहावा हेयचं जसा आर्जुला कृशांनी समजावून सागितला तसा साम्जावानारे कृष्णच हाय कलयुगात उरलेले नाहीत.. सगळीकडे फक्त मी महाताव्हा चा उरलेला आहे.. गीते सारखा पवित्र भाव संम्जायला अंगी मुली त्या आर्जुनाचाच रक्त लागता.. ते नसला कि तुमचं उरतो तो फक्त एके श्वास.. जो टिकला तो वाचला असा म्हंतात.. तेच कहार आहे.. कुरुकेष्ट्रावर.. लढ्याला तुमचं जवळ असामान्य बाला आस्वा लागता.. ते नसेल तर अनेक झान ते सोडून पळून जाता असतात.. देवा मला टाकत दे.. हेय सगळा नित सभालायची.. हाच मान्सुअब आहे ,,, आजचा..
Devarchikanhalli to Bangalore :  आता असा वाटता आहे कि हा subject change karun लिहावा Devarchikanhalli to Electronic city... humm may be be..ज्या गोष्टी साठी अनेक दिवसां पासून वाट baghat होती तो दिवस आला तर खरा.. मी बंगलोर airport ला पोहोचली होती...

20 Devarchikanhalli to Electronic city...
आज साक्लापासूनच नुसता कळला चालू हित.. माझा दाबा कुत्गे माझा बुक कुठे आहे माझा आमका कुठे तमका का नाही दिसत आहे.. आणि मी नुसती पाला होते लोकांच्या गरालयात अनेक कआम संपवत.. नुसती धावते होते.. कधी हाय लोकांना कलेला का कि मी पण ठाकते आहे.. मला पण आराम करावा वातो.. मी जीवनात माणसासारखी माणूसच आहे.. माझा मशीन करून टाकला होता.. तोवर
AAj na eke sunder gosta eeakli .. खूपच सुंदर अर्थ पूर्ण..
एक चिमणी उडत जात आसते.. थोड्यचं वेळात snow fall व्हयला लागतो आणि ती चिमणी थंडीत कुडकुडत खाली बर्फात पडते.. ती थंडी होवून  मरणाच असते तेव्हड्यात तीअक्डून ईका गाय येते आणि तिच्यावर दिर्घ्शंका करते... त्यच्य गर्मी मुले ती चिमणी वाचते.. आणि डोकं बाहेर काढून बगःयला लागते खुश आसते वाचली महणून गण महान्यला लागते त्या गानायचा आवाज ईकून .. तेव्हड्यात तीअक्डून ईक मांजर येत आणि ते त्या चिमणीला बाहेर काढून स्वच करता.. चिमणी खुश होते... आणि ते मांजर त्या चीमानिल्ला खावून तकता.. ह्यातून ३ तात्पर्य निघतात..
१. जो तुम्चाय्वर दीर्घ शंका करतो आहे जर्रुरी नाही कि तो तुमचा दुश्मन आहे.
२. जी तुम्हाला त्या चिखलातून बाहेर काढतो तर हेय जरुरी नाही कि तो तुमचा मित्र आहे..
३. आणि जर तुम्ही गोबर मध्ये फसलेला आहत तर त्यच्या बाहेर निघताना आनंद मानवत निघू नाक.. पूर्ण बाहेर निघा आणि मग अंद मानावा..
Devarchikanhalli to Auckland: आज सकाळी सकळी देव दर्शन घडला कसा ते विचार ना .. ! ह.. मी खूप नाराज होते आज कारण काहीही असू देत.. ते ऑफिस चा असो व घरचा.. नाराज होण्यची कारण साग्ल्य्नाची सारखीच असतात.. मग आजी नि सागीतालेला आठवालेत बाला काधी कुणी नसला सोबत तरी देव बाप सगळीकडे असतो हा घाबरू नकोस.. त्याला आवाज दे ती येईल.. लहान पाणी बाबा न नेहमी ईक गोस्त साग्यचे .. विथाळू ची.. तो महाने आई चा ईक्ता मुलगा आणि आई भाडी कापडी धुन्च्य्हे काम करायची आणि पोराचा शिक्षण करयची.. विथाल्लो ला शाळेत जायची फार आवड सो.. आई झानाटणारी.. पण शाळेत जाताना त्याल जाग्नालातु जावा लागायचा.. तो ईक्ता घाबरत घाबरत जायचा.. रोज राज्याचा मला भीती वाताटते जग्लातून शाळेला जायला.. ईक दिवस आई चिडून गेली आणि म्हाणाली कि जा त्या देव बाप ला आवाज दे आणि मग तो येत असेल तुला सोद्याला तर जा नाही तर बस घरात.. लहानच ते बळ आये नो जे सागितला ते करयचा .. बस हा शेल्ट जायला निघाला नी दिला आवाज त्या देवा ला.. म्हाणाला ये रे बाबा मला तिथवर सोडून द्याला.. खरच कि हो आला देव बापा.. त्यच्या मदतीला.. कित सुंदर कल्पना आहे हि.. बाबा तुम्ही खर्कॅह देवा जगवालता हो आमच्यात.. तआशय आणी अश्च्याचा सारख्या अनेक गोष्टी रूपातून कायम बाबाब्नी आणि आये नि देवाचा दर्शन घडवून आणला... आपण प्रयत्न करा आणि देवाल हक मारा तो येईल धावत तुमचं पासी तुमच्या मदतीला.. हा विश्वास देना खूप मोठा काम आहे.. अआज्कालच्या generation हेय पटवून देना खर्च कठीण आहे.. AAi what is the email id of Dev baap, i will drop an email to him " असा महानर  generation आहे हेय.. पण माझा विश्वास कायम आहे.. मी नाराज होते.. आणि office ला निघाले होते.. खूप राडायला येत होता.. दुखाची परिसीमाच झाली आहे असच वाटता असता आपल्या.. जगात आपली पेक्षा दुखी कुणीच नाही असा समाजच असतो मुली आपला.. आणि सगळी दुनिया वाईत असते.. त्य वेलेलेला खरच मनातून जेव्हा त्या देवा ला आवाज देना चालू होता.. आये शपथ.. उभ्या उभ्य डोळे बंद झालेत विचार केलास हे राघू नंद्दना अशील न कुठे तर ये समोर.. आणी सनाग मी काय करू.. काय रोल मध्ये मी इंडिया मध्ये वापस जावू.. बायको, सून, एके स/व profetioanl, frienद , ki aai.... आणि डोळे उघडलेत तर डोळ्या समोर मोठे mery chi मूर्ती दिसली.. ती school ज्या वर हि मूर्ती कोरलेलेई आहे ती school मी रोज बस stop वरून रोज बघायचे..पण ती मूर्ती कधी दिसली नव्हती. it was made for this day!.. thanks to him.. that he alwasy shown me correct path to choose....तुम्ही म्हनाळी कि क्रोस , मेर्री , येशू साग्ल्क तिकडचे देव ते तर राहतीलच ..सगळीकडे.. हो मान्य.. पण मला येशू ची मूर्ती दिसू शकली असती न.. करा विचार.. logic है बोस ! तो आहे कुठे तरी तुमचा पाठीराकः म्हणून.. देवा काही चुकला असले तर माफ कर रे बाबा.. असा आपण हजार वेळा महणून हजार वेळा चुका करतो.. तो नाज नाही होत.. कधी.. बस त्यला आवाज द्या तो आहे ह्या जगात आपाल्य सोबत आपलं मनांना मध्ये....
Devarchikanhalli to Auckland: मी जरा जास्तच मोकळी बोलते असा मला बरेच द सागण्यात आल.. असा हि म्हनातल्या गेला कि मी जास्त विचार नाही करत.. असेलही तसाच कदाचित.. पण आज डोळे बंद करून उउघादेस्तोवर वर्षी चला जाता.. मागचे सगळे केलेल नियम तशेच्या ताशे कोऱ्या कागदावर उमटवले जातात.. फक्त पुढ्य वर्षी ते पुन्हा तशेच परत लिहून काढण्यासाठी... आताशी कुठे पार्थ १ य्र्स चा होता.. आणि आज तो ३ चा पूर्ण हि होईल.. काय हेय.. काय केला मी मागच्या ४ वर्ष्यात.. बाप रे.. ४ एअरस निघून गेलीत.. पार्थ सोबत.. कन अन कन वाढतो आहे तो.. रोज बघते त्यला.. मुलगा आस्लायामुळे त्यचा मस्तीखोर स्वभाव.. मला रोज नवीन strong  आई बनवत होता.. बस हेय नाकी वाटता होता.. हा आसच वाढत राहील आणि किती साऱ्या गोष्टी तशाय्क राहतील.. वेळ बदलतो आहे मला खूप काही करयचा बाकी आहे.. उउथा जागे व्हा.. असा म्हणात रोज पुन्हा पुन्हा तेच करण्यास्तही झगडता होती.. मी काही मातीगोते उचलते आहे माझ्या उदरनिर्वाहासाठी असा नाही बारा.. पण सांगू ते तरी सुखी असतात कारण माहिती असता कि साला इतकाच काम करयचा आहे आणि मग आपल्या पासे मिळतील त्यच्या ईव्धाय भाकऱ्या आणि एव्हड्या भाजी आणून खाता येईल.. अआप्ना सलो मारतो महिन्य्च्या कित्कीतीमध्ये.. साला तेच सगाल.. मग आपण फुकटचा पास कसा मिळू शकतो का आणि मिळाला न तरी तो पचवता येण्यची टाकत नाही हो आप्लाय्त.. कारण घामच पास चा आज पर्यंत पचवता आला नाही तर काय वरचा खाणारा आन कुणाला खावू देणार.. मुलखाचे नियम बदां माणसा आहोत अआप्न.. का विसरून जातो आपण हेय कि आपल्या जवळ काय आहे.. का नाही वापर करू शकता आपलं बुद्धिमत्तेचा.... काही तरी चांगला करण्यासाठी.. का अपान ह्या भ्न्दना मध्ये राहतो कि माहेरची माणसा आणि सर्स्रची.. का हेय भेद चालू असतात सतत सगळीकडे.. तीच story काय म्हणावा कुणाला.. अरे बद्दल तयार व्हा.. नवीन जोमाने काही तरी नवीन करू दाकःवायला.. का सत्ता आपल्या हेय वाटता कि साला शिवाजी पुन्हा जन्माला यावा पण तो दुसऱ्याच्या घरात.. आपल्या नाही... आहो पचणार तरी आहे का आम्हाला ते... त्यची जीजावू होणा तर दूर द्साधा आई होताना  सुधा आपण कचरतो... काय जीजावू ची जागा घेणार हो आपण.. फार वेगळा असत ते सारा.. ती शक्तीच वेगळी जी तुम्हाला उउभ करते हाय सगळा नराधमांच्या विरोधात.. आणि मग शिवाजी जन्माला नाही येत तो येतो तुमचं आमच्य्सार्ख्यांचा तेजोमय वलयातून.. आणि मग बघा कशे दादर्तता हेय गोरे...विचार केला होता कि नवीन वर्षता मी बह्र्पूर पासे कमावेल बाहेर देशात.. आणि वापस येवून जाईल लवकर लवकर.. पण नाही.. अजून काही करयचा बाकी आहे तीअकडे जे पूर्ण झाल्या शिवाय नाही पडण्र बाहेर आता हिदुस्तांच्या... खूप मोठा देचीसिओन आहे हेय.. असा वाटता काही करावा.. सानाग्वा जगाला उओर्डून अरे त्या बाजार रुपयाची किंमत वादावा रे.. काही कोवळी मन फक्त $ चं हव्य्सापोती स्वतःला ह्या बाजारात आण्य्च्या चूक करताता हेत.. आंज आपल् देश जरी पुधार्य्नी खराब केलेला असला तरी सामाम्न्या मानास्ची काळजी समय माणूसच घेवू शकतो हेय नक्की. चाल वापस अआपली मे देशी.. खूप काही आहे खर्च सोन्य्च्या धूर काढू शकू रे आपान सगळे ईक्त्र आलो तर.. मला माहिती नाही काय करू नो प्लान्स येत... पण $ ची कमी झाली पाहिजे आणी रुपयाची वाढली पाहिजे हीच ईचा आहे त्या देवबाप समोर.. करा महान पुरी कारण त्यला अर् माहितीच नाहीत न रुपा आणि $ तो तर बसतो आपल मोजत सोन्यची नाणी .. असो..
Devarchikanhalli te Auckland : कधी कधी वाटत देव हे एके माध्यम आहे आपली समजूत घ्लाय्साठीच. त्यची ईचा.. पादुरंगाची ईछा  म्हणून सरगळ होता आहे.. हेय म्हणारे कवी कायीयोक होवोन गेलेत.. सगळेच महान होते.. आणि राहीतील.. त्यंच्या बदललाच मान संपतो आहे असे आजिबात नाही.. पण... देव हि एके समज प्र्बोधांसाठी आणलेली एके धार्मिक समजूत.. एवढाच मला वाटात. चूक झाली तर ती माणसाची आणी चांगल झाला तर देवाची कृपा असा का? हा प्रश्न गेले कितेय्क  दिवस मला जागवतो आहे.. दृश्य अदृश चा फरक जितका त्तीकाचा देव आणि त्य्च्यावारची भावना मधला आहे.. देवावर विश्वास ठेवा म्हंजे आपल्या जे चागला (आपली दृस्तिनी) होण्यची ईचा आहे त्य्च्याबादाली ची +टीव energy तयार करा म्हंजे ती गोष्टी/ईछा पुर्त्वा जाते... आंज ईकडे ह्या लोकां कडे बघितल्यावर वाटत.. किती हि स्वतंत्र आहेत त्यच्या ह्या  सगळ्या बुलाचत कल्पनानांपासून..
 मी जन्माला आली आहे आणि ह्याचा काही कारण आहे , साला आपला नशिबाच असा आहे .. मी काय साला कमनशिबीच आहे.. अश्या आशयाचा कधीच ईकुच येत नाही.. माय बाप म्हणजे ह्या नावीत जीवनात येनायचा एके जरया.. आशय विचारांनी ह्यांच बालपण जात.. अतीव प्रेम कारानानारेही लोक आहेत ईकडे.. पण तेही दुर्स्याला गुरफटून न टाकता.. स्वतः पुरती मर्यादीद,म्हंजे ज्याचं मुले तो गुदमरून जाणार नाही ह्याची काळजी हेय लोक खरेच घेतात..  ईथे प्रतेय्कला स्वताची कुवत, हद्द आणि ईचा हेय त्नही नित साभाळता येतात... जोवार ते बाळ असता तोवर त्यचा सगोपन ती आई करत आसते कारण तिला आई वाह्यचा आसत.. आपलं सारखा नाही.. झाला लग्न कि लागे आजुबाजुच्याची कुजबुज चालू होते.. काग इकडे काहीच नाही म्हणे आजून.. किती हा आतहास दुस्र्य्च्या जीवनावर आपण दबाव आणून जगण्यचा.. आज आपण खूप पुढे आलेलो असलो तरी.. आजुनही लग्न झालाय्त्नंतर मुलीला दिवस नाहीत म्हंटला कि सासू आई आणि माम्या सगळं ईकडून तिकडून बोलायला लागतात.. मला तर कधी कधी अस वाटता कि एक स्त्रीच आसते जी सगळा साभाळत असते आणि एक स्त्रीच आसते जी समाजाला बदलवू शकत असते.. सारा विश्व जसा तुचं पायाशी असता.. पण हया दुर्दम्य शक्तीचा आप्न स्त्रियानी खरा उपयोग तर सोडा ते आपल्या जवळ आहे हेय समाज्नायची कुवातही  गमावून बसलो आहोत.. स्त्रीच स्त्रीची साग्लाय्त मोठी दुश्मन आसते.. कधी त ती सासू म्हाणून तर कधी ती बहिण म्हणून वेगवेगळ्या रुपात तुम्हाला प्रेमही करत असते महान्ज्चे नाती जोदातही आसते आणीत तीच पुन्हा नाते तोदातही असते असा का??? .. प्रेम हि भावना देवानी दिली कि ती माणसांनी स्वतःच्या प्रय्न्तानी मिळवली कोण जाने.. पण ते जेव्हा होता तेव्हा तुम्ही तुमचे नसता.. मग रावन्सारखा क्रूर योधाही विर्घालो आणि राधे सारखी सुरेख कल्पना सुधा आपलं निव फुटल्यासारखा आपण हिर्वाळू लागतो.. स्वतंत्रता हवी आहे ती मानावर.. पण मर्यादेत. अस्वी आशी प्रमानुईक इच्छा.. उद्या उठीन स्वतान्तात्रेच्या नावाखाली कोवळली मुला धुराच्या धुकांद्या पेटवातत बसणारे असतील .. तर त्या नवजात पिढीला सरळ कार्नायची तयारी आजच्या स्त्री मध्ये आहे...देव हि टाकत देतो आहे हि पुन्हा एके भ्रामक कल्पना..असो.. वादाचा विषय तालुयात..
Devarchikanhalli te Auckland : कधी कधी वाटत देव हे एके माध्यम आहे आपली समजूत घ्लाय्साठीच. त्यची ईचा.. पादुरंगाची ईछा  म्हणून सरगळ होता आहे.. हेय म्हणारे कवी कायीयोक होवोन गेलेत.. सगळेच महान होते.. आणि राहीतील.. त्यंच्या बदललाच मान संपतो आहे असे आजिबात नाही.. पण... देव हि एके समज प्र्बोधांसाठी आणलेली एके धार्मिक समजूत.. एवढाच मला वाटात. चूक झाली तर ती माणसाची आणी चांगल झाला तर देवाची कृपा असा का? हा प्रश्न गेले कितेय्क  दिवस मला जागवतो आहे.. दृश्य अदृश चा फरक जितका त्तीकाचा देव आणि त्य्च्यावारची भावना मधला आहे.. देवावर विश्वास ठेवा म्हंजे आपल्या जे चागला (आपली दृस्तिनी) होण्यची ईचा आहे त्य्च्याबादाली ची +टीव energy तयार करा म्हंजे ती गोष्टी/ईछा पुर्त्वा जाते... आंज ईकडे ह्या लोकां कडे बघितल्यावर वाटत.. किती हि स्वतंत्र आहेत त्यच्या ह्या  सगळ्या बुलाचत कल्पनानांपासून..
 मी जन्माला आली आहे आणि ह्याचा काही कारण आहे , साला आपला नशिबाच असा आहे .. मी काय साला कमनशिबीच आहे.. अश्या आशयाचा कधीच ईकुच येत नाही.. माय बाप म्हणजे ह्या नावीत जीवनात येनायचा एके जरया.. आशय विचारांनी ह्यांच बालपण जात.. अतीव प्रेम कारानानारेही लोक आहेत ईकडे.. पण तेही दुर्स्याला गुरफटून न टाकता.. स्वतः पुरती मर्यादीद,म्हंजे ज्याचं मुले तो गुदमरून जाणार नाही ह्याची काळजी हेय लोक खरेच घेतात..  ईथे प्रतेय्कला स्वताची कुवत, हद्द आणि ईचा हेय त्नही नित साभाळता येतात... जोवार ते बाळ असता तोवर त्यचा सगोपन ती आई करत आसते कारण तिला आई वाह्यचा आसत.. आपलं सारखा नाही.. झाला लग्न कि लागे आजुबाजुच्याची कुजबुज चालू होते.. काग इकडे काहीच नाही म्हणे आजून.. किती हा आतहास दुस्र्य्च्या जीवनावर आपण दबाव आणून जगण्यचा.. आज आपण खूप पुढे आलेलो असलो तरी.. आजुनही लग्न झालाय्त्नंतर मुलीला दिवस नाहीत म्हंटला कि सासू आई आणि माम्या सगळं ईकडून तिकडून बोलायला लागतात.. मला तर कधी कधी अस वाटता कि एक स्त्रीच आसते जी सगळा साभाळत असते आणि एक स्त्रीच आसते जी समाजाला बदलवू शकत असते.. सारा विश्व जसा तुचं पायाशी असता.. पण हया दुर्दम्य शक्तीचा आप्न स्त्रियानी खरा उपयोग तर सोडा ते आपल्या जवळ आहे हेय समाज्नायची कुवातही  गमावून बसलो आहोत.. स्त्रीच स्त्रीची साग्लाय्त मोठी दुश्मन आसते.. कधी त ती सासू म्हाणून तर कधी ती बहिण म्हणून वेगवेगळ्या रुपात तुम्हाला प्रेमही करत असते महान्ज्चे नाती जोदातही आसते आणीत तीच पुन्हा नाते तोदातही असते असा का??? .. प्रेम हि भावना देवानी दिली कि ती माणसांनी स्वतःच्या प्रय्न्तानी मिळवली कोण जाने.. पण ते जेव्हा होता तेव्हा तुम्ही तुमचे नसता.. मग रावन्सारखा क्रूर योधाही विर्घालो आणि राधे सारखी सुरेख कल्पना सुधा आपलं निव फुटल्यासारखा आपण हिर्वाळू लागतो.. स्वतंत्रता हवी आहे ती मानावर.. पण मर्यादेत. अस्वी आशी प्रमानुईक इच्छा.. उद्या उठीन स्वतान्तात्रेच्या नावाखाली कोवळली मुला धुराच्या धुकांद्या पेटवातत बसणारे असतील .. तर त्या नवजात पिढीला सरळ कार्नायची तयारी आजच्या स्त्री मध्ये आहे...देव हि टाकत देतो आहे हि पुन्हा एके भ्रामक कल्पना..असो.. वादाचा विषय तालुयात..
 Devarchikanhalli te Auckland : रोज त्या समुद्राला दुरूनच बगःना चालला होता.. मला समुद्र फार आवडतो.. मी तासन तास त्या किनारी बसू शकते आगदी भूक  तहान विसरून.. मला साथ हवो आसते ती  फक्त माझ्या सख्याची.. तो असला कि सगळा संपला.. बस तो आणि मी खरच कधी कधी असा वाटत हा किती रहस्य स्वतः मध्ये ठेवून ईतका शांत राहू शकतो.. किती झानाची मन ह्याच्या समोर मोकळी झाली असतील.. किती प्रेम करत आसेल तो प्रत्येक जीव ह्या समुद्रावर..माझाझ्ही आसच काहीसा नातं होता ह्याच्याशी.. सगळ विसरून फक्त त्य्च्यासोबत आवडता मला.. कितीत तरी लहरींचा पाघारून घेवून किती रहस्य लपवली आहे रे बाबा तुझ्या पदरात कधी उउल्गाद्शील माहित नाही.. असो.. मी आज ईथे आली तर होती.. सागल साग्याला.. मन मोकळा करयला.. समुद्र सखा मित्र आपला.. आज पटलं हेय.. कधी teacher नि सागितला होता कि जेव्हा तुम्हाला खूप काही बोल्यचा असत पण परिस्थिती बोलू देत नसते रडू देत नसते तेव्हा या कधी समुद्रावर.. कधी खुश आसल आणि सांगायला कुणी नसे तर या ईकडे.. आणि जोरदार ओरडून बघा.. त्यच्या समोर तो साद घाले तुम्हला तीकादुन्न.. आणि ती तुम्हालाच कालइलाही.. असा वाटला होता कहरच समुद्र साद घालेले  आपलं आवाजाला.. आज घेताला अनुभव.. ह्यला तर सगळच काळात आहे.. मी जे जे सागते आहे.. मुंबई मध्ये असताना ह्याला खूपदा भेटली होते.... आज तुला ईथे भेत्याला मिळेल अआनी तेही असा असा व्तातला नव्हता.. खूपच अथांग खूपच वेगळा.. आपल आसून ह्या परदेशात कुणी तरी माझा आस्लायचा भास.. हा तरी होता मला काय महान्यचा आहे हेय साम्झाणारा.. काय काय सांगू.. असंख्य विचार आणि असंख्य आश्रू तुझ्या समोर फारच लहान वाटता रे.. अस वाटतो किती आपण लहान आणि आपली दुख सुख दोन्ही................समुद्र छान आहे हेय मनाला शिकवावा लागत नाही तो आएह्च छान !
पुन्हा तेच प्रेम करयला शिकवावा लागता नाही ते आपोआप होता असता.. ते प्रेम च असत जे तुमच्यातल खरा मानुष जीवनात ठेवत असतो.. ती ममता जिवंत ठेवत असतो.. ते परोपकारी वागणं जागा ठेवत असतो.. खरा धनी तच आहे जो हेय सगळ अनुभवू शकतो....
Devarchikanhalli te Auckland Part : aapani marji se kaha aapane safar ke hum hai kaha ke hai , kidhar ke hum hai.. rukh hawako  jidhar ka hai uudhar ke hum hai.. chalte rahate hai ke chalna hai musafir ka nasiib .. sochate rahate hai kis rah gujarate hum hai..
आज  एक एक दिवस सरतो आहे आणि मी आजून -२ strong होते आहे ..शेवटी आपल्या लोकांपासून दूर राहण्या मुलेच मोठी माणसा न्बंत आता..मी हेय ईकाला होता आणि वाचलाही होत.. मोठी लोक खूप तापून सल्खाणून निघतात आणि मग त्यना मोथापंद मिलता.. असो मला मोठा हि व्ह्च्य्हा नाही आणि महंही... ज्या वाटेलाच जायचा नाही ती वाट धर्यची कश्याला... असा आपला साधा मराठी माणसासारखा विचार करणारी मी .. बाहेर्देशी जायला मिळणार हि कल्पना मुली सुख देणारी असते कारण अआप्ले पासे लागणार नसतात न आणि काय जे काम ईकडे तेच तिकडे... असा वाटता असता.. ह्यांच्या जवळ म्हणे लोक नाहीत.. आणि आपल्या देशी कॉम्पान्यचा प्रस्त वाध्यला हवा... हेय का करयची ह्यची कारण बरीच.. सगळा decide होता विसा येतो, ticket येत.. ती आपली सहित सगळ्यांचा विसा हि केला जातो.. Employee oriented Companies aahet na म्हणून सगळ्यंचे विसा होतात.. जायचा दिवस येतो.. अंद आसतो जायचा आहे.. कुठेही जाण्याआधी दही हातावर पडता बाहेर निघताना.. आस वाटता ती दही हातावर देणारी आजी नाहीच आहे ह्या लोकांजवळ. कारण सकाळी उउथून इट्स फ्रीझिंग तोडाय म्हणत रात्रीला केलेलं आन्घोलीवारच हेय लोक ब्रेआड चे २/४ तुकडे घेवून घराबाहेर पडत असतात.. तोच त्यंच्या पोरांचा lunch आणि तोच ह्यांचा lunch कित्ती सोप्पा न.. व :) १० कॉफ्फ्या आणि ४ बिस्कुट खात बस मध्ये बसतात. मग लक्षात येत aga its freezing न मग तुझ्या ऑफिस shirt खालचा स्कीट ईवढा लहान का?? ईतकी पण गर्मी नाही आहे बाई. तिकडे काहीओतरी घाल म्हणजे मग थोडा बारा वाटेल.. थोडा गरम झाला कि ह्यांचे सगळे कपडे पटापट उउतृन्न bag मध्ये जातात.. मला कळतच नाही कि हेय असे का उउतावेल असतात कपडे काधायला .. sun बाथ च्या नवनी किती हा आगावू पणा .. तुमचा असेल हो स्वतःवर प्रेम पण ते साऱ्या जगाला कश्याला दाकःवता आहात.
आणि मग काय कशे दाखवानेर तयार ताशे बघे काय कमी अआहेत का.. mag indian always stair us म्हणच नका मुरडता जातात आपले.. आरे पण लेका तुझी जेंस घसरते आहे तुझ्या पार्श्व भ्गावारुन्न त्यचा काय.. आम्हाल भित्ती वाटते आहे नको त्या गोष्टींचा दर्शn नको आहे आम्हाला :) (हशा)..
हेय म्हणे फार fit असतात आहो कधी खाली आहे आई चं हातची ग्राम गरम पोळी त्यवर आई वाढलेलं प्रेमा सोबतच्या तुपाची धार आणि गरम वरन भात.. खावून बघा मग कलेले आहे कि fit राहणं काय असता ते...जावू देत तुम्हाला काय करणार म्हणा burger aani pizze  वर जगणारे लोक.. रात्रीचा दुसऱ्या दिवाशिई आणि सगळा विचित्र पण तुमचं फ्रीज च्या नवर तर खरच कीव कराविई वाटते हो.. कमीत कमी १० वेळा शिंक देतील थोडा थंड झाला कि ईकते टेम्प. वाढला कि लगेच बदली भर सुन्स्क्रीन चोपडून बस्तेल.. घाम निघायचा काम चा नाही.. आहो म्हणून तर तुमच्या मध्ये त्वचा रोग जास्त आहेत.. घाम निघ्य्च्या आतच हेय थकलेले असतात किव्हा तो येवून चा नये म्हणून आंघोळीच सेन्तेद शोवर मध्ये करतात.. काय हो तुम्हाला घाम येणार.. असो..हो हो हो मआला माहिती आहे कि NZ च वातावरण जरा सूर्याच्या जवळ असल्यामुळे जास्त तप्त.. ईकडे सूर्य नारायण बोवा जागत स्गालाय्त पहिले दिसतात म्हणे.. आहो हेय जर अआमच्या देशात झाला असता न तर मे बे डोक्यावर घेवून नाचलो असतो.
बारा विसा झाला टीकेत आला आणि विमानात बसून भूरकर उदाना झाल सुधा...पण विमानात बस्य्च्या आधी आलेला आजीचा फोने आणी राम राम ची सुरवात डोळे पाणावून टाकते.. आजीचे शब्ध तेव्हडे लक्षात राहता.. जपूज जा हो.. दुसरा देश दुसरी मना.. आणि लवकर वापस हि हेय ईकडे तुझी वाट बागाहणार खूप आहेत..एक चिमणा जीव उउडतो खरा आपलं पिल्लान ठेवून पण आजी चे शब्द आणि पिलांची तडफड ती विसरू शकत नाही.. साळसूद संध्याकाळी देवासमोर दिवा लावून रामरक्षा म्हणणारे आम्ही..उउगच $ च्या मोहात पडतो आणि वेडे होतो..माय बापानी आपल्याला दिलेत हो सगळे संस्कार पण आपल्या पोरांचा काय..आपलं कडे २१ वरची मुलगी कधी तेल्लावून वेण्याघालाणारी असते मी घातालाय्त.. पण जग बदलता आहे मी साझू शकते... कि माणसांनी बदलावा आहो पण कुणासाठी आ[आल्या संस्कारानासाठी का त्या $ साठी नाही नाही नाही...
Auckland मध्ये कमीत कमी १५ शाळा बघीतालाय्त पण आजून पर्यंत ईखी मुलगी फिरंगी बार त्यात ह्या चीन्क्या सुधा आल्यात हा दिसल्या नाहीत कि जिनी चं वेण्या घातल्या आहेत.. नि कापल मोकळा चं नित दिसत आहे..वेव्क़स्थि उनिफोर्म आहे.. नाही आणि कधी कधी ह्यांच्या अआयंची कीव कराविई वाटते कारण ह्याचा गोवत ह्यांना परवानगी देत नाही मुलान रागावण्याची..आहो त्यंचा लेकरू ते चूक करता आहे आहे तर रागावू द्या न.. रुळे महाने १४ चं वर तुमचे पोर वेगळे राहू शकतात अहो काही अआकाल असते का बारा वाईत समाज्ण्य्ची..independent -2 च्या नवनी तर आगदी अवास्तव स्वातंत्र्य मिळून वाया गेलेली हि नाजात पिढी उउद्याचे नावे सूर्य बागःत्च्या आतच दुर्देय्वाचे पहिले शिकार होणार आहेत.. ह्यां बिच्रायण माहितीच नाही सनगर तरी कोण हेय आजारी आहेत.. ह्य्न्च्या मानासिकेते चे आजरी.. आणि आपण लोक ह्य्नाचा अनुकरण करतो आहे आन्ध्नुकरण.. उठा जागे व्हा.... जे चागला आहे तच घ्या... चागला वाईत समाज्ण्य्ची आपली कुवत घालवू नका..
Devarchikanhalli te Auckland :  पाउस कुठलाही असो तो प्रत्येक जीवाला तितकाच चिंब चिंब भिजवून जातो , पाणी धो धो पडत नुसता खेळ माडलेला आसतो कधी तुझी आठवण घेवून कधी तुझी हुर हुर घेवून हा पाउस डोळ्यत पाणी घेवून नुसताच बरसत जातो.. गार वारयाच्या सोबतीला ते तुषार जेव्हा अंग शिवून जातात तेव्हा अस वाटत बिलगून जावा तुला येवून आणि सांगाव बघ मी पण एकटी नाही .. माझा सखा माझ्या सोबत आहे.. आता मांडू खेळ तुझ्या सोबत.. भिजवून टाक तुझ्या प्रत्येक सरींनी आम्हाला.. तुला साथ जशी हया गार वाऱ्याची तसी मला माझ्या साखायची.. रान मोकळा असत.. तू बेधुह्द असतोस.. तू येतोस आणि जातोस.. बस आठवाणीचे थवे माझ्या दाराशी सोडून जातोस.. आठवणी च्या उंबरठयावर तु कधी उभा राहून बगहीतल का रे..मला.. मी भिजते आहे त्य्च्याच्य रंगात.. तुझ्या रिमझिम सरीन वाटे.. मी त्य्च्लाचा तुला मागते.. तुलाच सांगावा वाटत घेवून जा मला तुझा सवे दूर माझ्या माय देशी माझ्या सखाय जवळ....
किती स्वच आणि सुखद moments देत आसतो हा पाऊस .. जसा काही साग्नायला आप्लाय्त समावून घेण्यची त्यची प्रत्येक सारी अंगची धडपड.. कित्ती छान असते..
तुझ्या चेहऱ्यावरून ओघालाणारा पावसाच पाणी कधी टिपून घेताना तुझ्या ओठांचा स्पर्श आजूनही ह्या पावसासोबत त्तीत्काक मला तुला बिलगून ठेवानायचा आभास देत आसतो.. तुझा ओला ठसा आजूनही त्तीकाचा स्वच आणि मोहक आहे .. का त्रास देतो रे हा पाउस.. हा मनात घर करून जातो.. मला मला मात्र भिजवून जातो.. ..
remember one super line for this पाऊस पडून गेलायवर मन भिर भिरटा गारवा. !!!! तू जसा चंद्र चिंब बिझलेला विझवून सगळ्या चांदण्या .. तू शांत निजलेला..
Devarchikanhalli te Auckland :  पाउस कुठलाही असो तो प्रत्येक जीवाला तितकाच चिंब चिंब भिजवून जातो , पाणी धो धो पडत नुसता खेळ माडलेला आसतो कधी तुझी आठवण घेवून कधी तुझी हुर हुर घेवून हा पाउस डोळ्यत पाणी घेवून नुसताच बरसत जातो.. गार वारयाच्या सोबतीला ते तुषार जेव्हा अंग शिवून जातात तेव्हा अस वाटत बिलगून जावा तुला येवून आणि सांगाव बघ मी पण एकटी नाही .. माझा सखा माझ्या सोबत आहे.. आता मांडू खेळ तुझ्या सोबत.. भिजवून टाक तुझ्या प्रत्येक सरींनी आम्हाला.. तुला साथ जशी हया गार वाऱ्याची तसी मला माझ्या साखायची.. रान मोकळा असत.. तू बेधुह्द असतोस.. तू येतोस आणि जातोस.. बस आठवाणीचे थवे माझ्या दाराशी सोडून जातोस.. आठवणी च्या उंबरठयावर तु कधी उभा राहून बगहीतल का रे..मला.. मी भिजते आहे त्य्च्याच्य रंगात.. तुझ्या रिमझिम सरीन वाटे.. मी त्य्च्लाचा तुला मागते.. तुलाच सांगावा वाटत घेवून जा मला तुझा सवे दूर माझ्या माय देशी माझ्या सखाय जवळ....
किती स्वच आणि सुखद moments देत आसतो हा पाऊस .. जसा काही साग्नायला आप्लाय्त समावून घेण्यची त्यची प्रत्येक सारी अंगची धडपड.. कित्ती छान असते..
तुझ्या चेहऱ्यावरून ओघालाणारा पावसाच पाणी कधी टिपून घेताना तुझ्या ओठांचा स्पर्श आजूनही ह्या पावसासोबत त्तीत्काक मला तुला बिलगून ठेवानायचा आभास देत आसतो.. तुझा ओला ठसा आजूनही त्तीकाचा स्वच आणि मोहक आहे .. का त्रास देतो रे हा पाउस.. हा मनात घर करून जातो.. मला मला मात्र भिजवून जातो.. ..
remember one super line for this पाऊस पडून गेलायवर मन भिर भिरटा गारवा. !!!! तू जसा चंद्र चिंब बिझलेला विझवून सगळ्या चांदण्या .. तू शांत निजलेला..
Devarchikanhalli te Auckland : अस्स्सावा सुंदर चोकलेट चा  बंगला...किती किती सुंदर चोकलेट चा बंगला...
हे गाणं कधी आये आणि बाबांनी आमचं साठी म्हटली होती.. आणि तेव्हापासूनच चोकलेट चा बनगालय मध्ये राहन्याच स्वप्न डोळ्यात तयार झालेला होता.. त्या चमचमत्या बंगल्या च्या पलीकडची सगळी गोष्टच न्यारी होती.... आज तेच स्वप्न प्रणव पोरांना देताना बघितला.... कधी तो बंगला आणि त्य्त्य्त्ली चोकालते घेवून पोर झोपी गेली सुद्धा हेय त्यंचा त्याना  कळल नव्हता.. प्रणव ईक समजूतदार मुलगा, ईक प्रेमळ बाप आणि सामाधानी नवरा होता.... सध्या प्रणव ला वेळ मिळत नवता तो त्यच्या स्व आयुशाय्कडे बाघन्याचा.. माझा ऑफिस आणि काम खूप जबरदस्त स्पीड मधे येत होत.. मला आता ह्या लोकान सोबत बोल्यचा एकता ईक चा वेळ मिळत होती ती पण सकाळची ४ वाजटची.. पण खरच आपली पोर अआपला life हे सगळा कस तुम्हाला उत्साहा देत असता.. आज मी १५ दिवास जास्त झाले आहेत ६ तासांच्या वर झोपलेली नाही रात्रीला.. पण तरी मी फ्रेश होती.. सगळा खेळ पुन्हा बघण्यासाठी.. त्या खेळाचे आधी करी सध्या कुणी द्दुसरे होते.. पण हा माझा खेळ मी माडलेला होता.. असो.. तुम्ही महालही कि आयुष असाच असत.. लोक बोलतात intenstions , execution सगळाच कसा बारोब होयेल एकदम , नाही होणे.. प्रेम शिकवून येत नसता ते व्हावा लागत.. आणि ते होण्यचे प्रयन्त कारण फार कठीण आहे... कारण हि क्रिया स्वगत यावी लागते.. ..तुम्हाला साथ देणारे बरेच असतात .. मला खरच खूप ईचा होती कि आपण हेय स्गळ  तिथे आसून तिथे नसल्या सखा बगःयला मिळाव, आणि देवनि एकला माझा मला मी माझ्याच life मध्ये invisible असलायचा भास होत होता.. मी तिथे होती पण आणि नव्हती पण.. काय रे देवा.. मी जर १०००००००$ मागितले असते तर ते हि दिले असते का तू.. नाही न.. मग हेय का.. असो तो काय म्हणा करणार मी जे मागितला ते त्यनी दिल.. ते काय कमी आहे.. विश्वास अआप्लाय मायदेशी परत येणाचा..हीच जाणीव मला रोज जाग्याला शिकवत होती.. मी काही जंगलात नव्हते पण मी माझ्यापासूनच दूर होते..तिथल्या लोक्मादेह असून सुद्धा त्य्न्चाय सोबत नाव्ह्ते.. माल आज MOE's सोबत बोलायचा चांचे मिळत होता.. मअझे पंख फडफड करत होते उउज्ञासाठी.. आणि पुन्हा एईकडा मी थांबलाय जात होती माझं पिलान साठी.. मी उडल्या जात होती माझ्या प्रणव साठी.. ..ईखादी पक्षीण जेव्हा बाहेर झेप घेते तेव्हा तिला त्या पराध्याची भीती नसते कारण तिला माहिती असता कि ते कसनी साभाळून घ्यील ती बाहेर पडते ते तिच्या पिलानासाठी.. तिच्या घरासाठी.. कधी ती तिचे राकःनदार हि ठेवून जात असते पं जेव्हा राखानादारच तिचे वारी बनतात तेव्हा ती ते सहअन करू शकेलच असा नाही.. म्हणून हाय फिरांग्यंचा मला पतही.. कि तुम्हाला काय करयचा आहे हेय तुम्ही ठरवा.. स्वतंत्र व्हा.. तुम्ही करा.. कसाही.. कुणालाही मदत न मागता.. तुम्ही दुख तुमचे-२ सुख तुमचे.. कारण सगाम्ही ठरवत असता आणि त्यची सवय ह्यांना वेच्या १४ व्या वर्ष पासूनच आसते .. ते आआभाळा पलीकडच रान आणि तिथले फुल खरच तितकीशी सुंदर नाहीत हे कळायला थोडा वेळ लागतो हेय नक्की.. ....देवा परीक्षा पाहणं बंद कर.. आणि मला माझ्या सजीव जीवनात वापस पाठव, हेच्य्ह मागवा वाटत त्य देवा कडे..
Devarchikanhalli te Auckland : संपूर्ण भारत देश आज एकेच नारा लावतो आहे , sorry sorry सगळा फ्ब एकच  नारा लावतो आहे , स्वदेश बचावो ... परदेशी walmart ला येवू देवू नका.. हो न.. आज FB वर update करणे हा एकच छंद उरला आहे.. आपला भारत देश किती रंगानी भरलेला आहे.. ईकडे सगळ्च Black आहे .. पण ईक सांगू... मला लहान पाणी आई नि शिकवला आहोत.. बाला होळी झाली कि अंग धुवायचा डोकं स्वच करयचा.. आणि मग बाहेर पद्यचा.. आम्ही तसच वागलो आजता गयात तशेच वागत आलो.. आगदी आये नि भंग काढून दिलाय्सारखे.. .. नित नेटके.. ईकडे सगळाच निराला आहे.. किती तरी लोक कधी निळ्या डोकायचे तर पिल्वाल्या कधी लाल भडक, तर कडी आगदी पाढरे .. आगदी आगदी सोन्या सारखे सोनेरी विकले तर पयसे मिळतील सोन म्हणून .. पण डोकी रानाग्वूउन काय सुख.. असो पण मला अआपली मजा वाटली.. वाटला महानवा जावून त्यला का रे बाबा चागला शिकाकायी नि डोकं घासून देवू का म्हंजे जरा बारा दिसशील.. देवा नि जो Color दिला आहे त्यात समाधान का नाही आहे माहितीत नाही.. शरीराला का त्रास त्यचा.. आरे कपडे गाला वेगवेगळ्या रानागांचे.. ते नाही होणार.. असो महान.. घालताही आस्तेल कोण जाने.. माझा उउदेश हा कि मन मध्ये जर प्रेम आसेल जिव्हाळा असेल ती आपलं लोकना बदलची आत्मीयता आसेल, त्यागआची बह्वाना असेल तर मे बे तुम्ही आतमधून सुंदर होत असता.. बहुदा ते शिकारच येणार नाही कधी ह्या लोकांना.. कारण ती भावना जागृत व्ह्य्च्या टाच हेय बिचारे घरटी सुडून स्वतंत्र होता असतात.. आंज आमेरिके सरखा देश सुद्धा आपली कडून पुण्याये शिक्नायचा प्रयन्त करतो आहे .. अरे बाबा पण ताशे होणे नाही... ती मिळवावी लागते आपल्या स्वकार्मातून.. ती काय बइयर ची बाटली विचकट घेतल्या सारखी विकत नाही घेता यायची..
Devarchikanhalli te Auckland : काल चा दिवस ही आगदी साधा नो गडबड घोटाळा.. नो प्रोब्लेम .. सही.. पण आज बस मधून येताना एक देवूळ दिसल, वाटल उतरव आणि जावा त्यच्या पाशी आणि विचाराव तुला कुणी रे एन्ट्री दिली ह्या देशात, तुझा झाला का immigration check, तुला आहे ईक्द्च्या GOD ची भीती, कारण tu इंडिया चा, मग under the table रेसिसम तर असलेच न तुमच्या मध्ये हि... अस वाटला विचाराव त्यला चांगला खडसावून तू काढला होतास करे कधी पासपोर्ट आणि विसा.. मग हा घोळ सगळ अआमच्या माथी का, ईकडे 1 $ द्यला मंदिरात टाकायला भीती वाटते,, आग बाई $ ची किमत केवढी.. तो डोक्यच्या वर जावून बसली आहे त्य देवा पेक्षाही.. नाही का असस विचार कधी आपल्या मनाला.. आत जावून.. असो.. जर GOD एक आहे तर माणस का वेगळी त्य्न्च्यात का असा भेद भाव.. आपला ईतका पुढारलेला देश आजून ह्या गोऱ्या कातडी समोर का झुकतो हेय खरच कळत नाही, काय जणांचे गुलाम आहोत का आपणा, नाही न,, झाला तो past होतअ आता आपण स्वताः कडे बागाहायला हवा.. कधी न ईकणारे गाणे आज बस मध्ये बसून तुम्ही एकता तारीफ करत असता कारण तुम्ही त्यंआच्या दूर आहत म्हाणून. आरे हजारो लोक आज बाहेर देशान मध्ये राहून राहिले आहेत.. नाही का त्यंची तड फड होत वापस आपलल्या माय देशी येणण्याची.. नसेल का ईचा पुन्हा ईकदा आजी चं हातची पोळी खाण्य्ची.. नसेल का हिम्मत संग्न्यची आपल्यचं पिल्लांना कि आपण नाही ईथले रे पोरानो आपला देश वेगळा विविधतेने नटलेला ,
मला आजूनही आठवते ती प्रतिज्ञा जी आपण शाळेत घ्यायचो . " भारत हा माझा देश आहे आणि सारे भारतीय माझे बांधव आहेत, ह्या देशावर माझे प्रेम आहे , ह्या देशातील विविधतेने नटलेल्य परंपरांचा मला आभिमान आहे ... कुणाला आठवते का पुढची लाईन .. "
म्हाणून मग मोहन भार्गव सारखे लोक जन्माला येतात, शारुख खान नि त्यचा पोट बहरावा म्हणून केलेला रोल खर्कॅह अनेक भारतीयांना थोडा त्रास देवून तर नक्की गेला असेल, पण तो ती भावना लोकां मध्ये रुजू करू शकला नाही.. ती यायावी लागते मनपासून... त्यचा प्रयन्त खरच चागला होता.. वा.. पण आसो.. हा विचार सगन कठीण आहेत.. ते म्हणतात न other side is always green ! ह्या कॅसे अंधे.. आपण मुल मुद्यावर विचार कारण सोडून दिला आहे.. ह्या रुपयाची किंमत वाढेल कशी... काय केल तर रुपया $ सारखा चमकेल किव्हा जास्त हि.. मला कधी कधी फार हसायला येत .. आज दिनार ची किंमत कमीत कमी १५० रुपयांच्या वर असले पण आप्लाय्तले फार कमी भारतीय त्तीअकडे जायला पाहता आहो companise सुद्धा setup कार्याला घाबरता का ... असो.. हा खूप मोठा विषय अआहे.. पण विचार करा $ चं ईअजी रुपया आणि मग बगः सगळा खेळकसा फिरतो ते....
Devarchikanhalli te Auckland : दिवस येतो आणि जातो.. मन भरून येत आणि डोळ्यातून अश्रू वाटे पटकन निघून जात.. काय करू तुझी आठवण मला वेड करते आणि मग फक्त तुला बघत बसण हाच एक छंद उउरतो.. असा म्हंतात दोन प्रेम करणारे जीव कधी वेगळे करू नाहीत.. हेय ह्या लोकांना कळात कस नाही.. तुझी आठवण दाटून आली कि मन पिस होता.. हि सांज तुझ्या शिवाय किती एकटी आहे हे तिच तिला सुद्धा कळत नसत.. मनाला हवी हवी शी असलेली तुझी माझ्या कानामागची श्वासांची जाणीव खरच आंज मला तुझा आभास देत असते.
कधी कधी अस वाटता नको हि technology, कारण तू दिसत असतोस तुझा श्वास जाणवत आसतो पण तुला हाथ लावणा होत नसत.. मन वेडा आहे ते येत धावत तुझ्या जवळ.. पण .... पिलांची चिवचिव ईकू येत आसते पण ती ईकून धावून जाता येत नाही.. करे हा दुरावा... का रे हि ईतकी प्रीती तुझी आपल्या पिल्लांची... माझ्या घराची ओढ...
आठवतंय आपण खूप भांडायचो
झाला गेल सगळा विसरून पुन्हा खेळ मांडायचो
आठवतंय तुला गाणं आवडायच
तुला गण आवडायचं म्हणून मला गाणं सुचायच
आठवतं तू एकदा रुसला
तुझा राग उस्र्य्लाया वर कुशीत येवून बसला होतास.
आठवतय मलाएकदा लागल होत
तुझ्या डोळ्यात आखं आभाळरात्रभर जगाल होत.
आंज चा दिवस चालू झाला तो आराम्नीच, काळ रात्रीला chat वर बोलून प्रणवचा एकटे पण जाणवत होत. aso
ईकडे वडीलही मुलाच्या रूम मध्ये जायच्या आधी knock करून जातात महाने तीच पद्धत आहे ह्या लोकाची privacy च्या नवनी तर लोक वेडा कार्टील आहेत एक दिवस मला.. किती हा जान्तेपणा ज्याल काही अर्थ नाही.. काल म्हणे एईकडे black friday होता ज्यात लोक वेड्यासारखा shopping करतात सगाल सालस वर असत , मी विचारला असा का तर महानालेत
this इस last friday of the month before cristmas start here, wow रस्ते सजवना घर सजवण सगळा नित लाव्वोन घेणा हेय सगळे प्रकार ताशे सुधा हेच लोक करतात तो उत्साह आसतो ह्य्च्यात त्यच्या सणासुदीचा.. shops प्रचंड गर्दीने भरलेले आणि लोकाची पाकिटा रिकामे करणारे सगळे शौक..  आता जसा देसिमेब्र लागेल ताशे हेय vecation mood मध्ये जातील आहेत.. my office is getting empty by dec 10.. wow super no client no worrries, complusary shut down from 23 to 8 jan, खरे दर्दी, सारा जग हा सन आगदी जोरात मनवता, पण तरी आपण आपला आत्हास सोडत नाही हेय साग्यचा कि ह्यच्या पेक्षा आमची दिवाळीच बरी.. अआहो अआप्न अनेक सणामध्ये विभागालेलो आहोत, म्हाणून अआप्लाय कडे ईद कार्नाणारे हि आहेत आणि दिवाळी करणारे सुधा, Govt स्वतः कconfuse होत कुणाला किती सुट्या द्य्वाय , त्यात IT वाले तर गुलाम आहेत न ह्या फिरांग्यंचे सो कसली सुट्टी आणि कसला काय, सगळ खेळ नुसता, पण मी वाचले मी ईकडे आहे न सो enjoy ..
आर्ध्या अधिक लोकांचे नवा ईकडे मुलींचे बारा डेबी ओर ओलीविया जास्तीजास्त एरिना , आणि मुलाचे मार्क, nick, kelly is for both girl and boy, so u can not make out from the name that he is Guy or girl.. so aso.. नावांचा विषय ह्यासाठी निघाला कि मी घरं शोधताना agents ला काल करत होते तर त्यंच्या नाव्वावरून हेय कलन फार कठीण होता कि हा बाबा आसणार आहे कि बाबी, हेय नाक्की कि ईकडे सगळ्या वयातले लोक सगळीकडे सापडतील, मोस्टली किवीज नि Realestas business स्वताःहा कडे घेतला आहे हेय नक्की.. ह्यात हि चीन्क्की आहेतच.. ते सगळीकडेच मीची मीची डोळे करत येणारच कारण बिचार्य्ना जगाचा उरलेली नाही त्यंच्या देशात,, प्रतेय्क ९ मुलीन्मागे ईके मुलगा असा रातीव आहे महाने त्यंच्या देशात, म्हणून ह्या लोकाल किवीज सोबत पर्त्नेर्शीप करून ईक्द्च्या होव्उन जातात.. असो तो त्यंच्या प्रश्न.. इंडिअन ह्या भानगडीत नाही पडत,, साला काही हि होवो कित्तीखी वर्ष तो पोरगा बाहेर राहणं असो त्यला मुलगी इंदिंचा हवी.. सातत्य ,प्रेम, अआपला धनी हि भावना aapan kittihi modern झालो न तरी जाणारी नाही.. मुळात तेच कहर आयुष्, आंज ईअकडे उद्या तिकडे असा तोंड मारारे फार आहेत बाहेरचं देशान मध्ये, मी आपली भारतीयांना नाही हो म्हणत आहे.. कारण अआप्ना पाके बधालीलो आहोत अआप्लाय संस्कुतीशी.. घट पाय रोव्वोन, कहरच बारा वाट कधी कधी भारतात जन्माला आलायचा.. खूप प्रौद फिलिंग आहेत ह्या..
परत ५ : आज कळल कि मी कधी कुणावर खरच ईतका प्रेम केला का बा.. आपली माणसाच्या दूर राहून काही गोष्टी खरच  realize होतात. ... माझा प्रवास रोजच चालू होता. रोज काही तरी नवीन घडत होता, जे मला हेय सांगत होत कि मी माझ्या देशाच्या माझ्या लोकांच्या दूर आहे.. मी काही देवदास झालेली नव्हते पण रोज लेकराचा आबाह्स घेणा आणि पार्थ सोबत hide and seek खेळाने हा नित्य नियम झाला होता.. देवश्री चा होमेवोर्क महानेज मी फक्त तिथे आहे हे समाधानच खूप मोठा होता देवश्री साठी.. त्या वेळात जर जमला तर प्रणव जेवून येत होता.. मला हाय सागाल्यची ईक तिसरा व्यक्ती म्हाणून फार मजा वाटत होती.. सुरवातीला हेय जमेल का पोर कसा रेअच्त करतील, अआप्न २ year च्या लेकराला सोडून जातो आहे हाय विचारांनी पण अंगावर कट येत होता ,पण झाला सगळा उउल्तच.. पोर आगदी चं मजेत होते त्यना आई स्क्रीन अंधे आहे हेयचं माहिती होता, पार्थ आठवण आली कि PC समोर येवून रडत होता पण तहात इस ओक, त्यचे आंजी आबा तो आणि त्यइची साग्लाय्त आवडती बहिण निविधा आणि देवा त्यच्या सोबत होत्या,, ईका पडला होता तो प्रणव आणि जयंती.. एकेमेकांशिवाय जस शरीश स्वसाशिवाय, पण आम्ही जगात होतो पुन्हा ईकदा भेतानाय्साठी.. स्वतः हेय सागाना फार कठीण असत कि अआप्न आपाल्य पासूनच दूर जातो आहे.. असा अनुभव मला फारच कमी वेळासाठी जेव्हा मी लागणं हून कथालेची सून झाली होती तेव्हा आला होता, मे बापानं सोडून स्वतःचा आयुष सुरु करणे म्हंजे ईक दिव्याचा असत.. प्रणवची साथ कहरच खूप मजबूत आणि खंबीर होती.. thanks to him for bing with me at every moment of my life. जातील हेही दिवस जातील.. आरे हेय काय मी तर माझ्याबद्दलच बोलत बसली.. मी हायला  माझ्या words mअधे प्रनाव्स्तुती पुरण महंत आसते.. असो.. :)
दिवस २ रा
माझा आयुष्य सध्या gtalk yahoo aani facebook chat हयाच तीन महान लोकां मध्ये फसलेला आहेआहे.. ऑफिस चा वेळ संपला कि लीफे सुरु होता आणि फारच थोड्या वेल्साठी ते फुलराणी सारखा उउमालात जाता ह्याला जर network ची साथ नसली तर मग विचारूच नका नका असा वाटता जावून धरून ठेवावा आणि सानाग्वा त्याला आरे माझ्या लेक्रशी बोलते आहे रे बाबा थोडा धीर धार.. आणि तसा connected राहा... मग पुनहा ईकदा थामाब्त आयुष्य दुसऱ्या दिवसाच्या रात्री साठी.. सगळे म्हणता कि प्रतेय्क रात्री मागे ईक दिवस आहे .. खर्च प्रतेय्क रात्री नंतर येणारा दिवस मला माझ्या मुलान्ज्वाला नेअरा आसतो.. आणि त्यची आपण मनापासून वाट बगाहतो... लेकरू जेव्हा screen वर हाथ लावून बगःता कि ते आपलं आई ला touch करू शकले का तेव्हा असा वाटत सालं ह्या गोर्य्न्च्या $ ची किंमत जास्त नसतो न तर लाथा मारून सागितला असा कि आम्ही कुठेच कमी नाही.. त्यात त्यंचा काय दोष म्हणा.. अआप्नाच स्वताहाला स्वस्त करून ठेवला आहे .. auckland चा प्रवास तसा चं होता पास्ता पासून ची सुरवात and do want some carinnot महानत हवाई सुंदऱ्या पाणी मागितला कि would like tot kae some juice plz.. अस विचारात फिरत असतात.. आग बाई पाणी दे आधी .. आस खडसावून सागाईताला कि मग तिला कला कि मादाम ला water हवा आहे.. असो.. ईथे दारू पाण्या पेक्षा स्वस्त आहे.. .. ईकाद्चे रस्ते सुद्धा बोलतात ...डाव्या हाताच्या शेवटच्या टोकावरून तुम्हाला वरून एक मंदिर लागेल तिकडे खालच्या अंगाला गेला कि एका दुकानाजवळ कुणालाही विचार कुलकर्णी कुठे राहतात ते आगदी नम्बर सहित सोडून देतील.. "its exactly 0.4 km from Nelson and victoria st. corner on your left side.. "  अरे काय साला हा अद्द्रेस सीगीताला.. राव आता शोधा आपण कुठल्य स्त्. वर आहे मग शोध इ तिच्या कोणत्या अनाग्ला विक्टोरिया आहे आणि कोणत्य अंग नेल्सोन जातो आहे.. आणि त्य दोघांचा कॉर्नर.. आहो हो मान्य तुम्ही खूपच शीत बाधा पदाह्तिनी बध्लीत तुमची सहर.. पण त्यात प्रेमाचा जिव्हाळा टाकलाय विसरलेत ना.. ईथे रस्ते बोलतात माणसा नाही हेच खरा..कुणाला विचारला कि तो म्हणार , I think right up their is nelson st. and u can just chk it up haa.. all good dear.... कोण कुठए राहतो हेय त्यच्या शेजार्यला सुधा माहिती नसत.. काय करणार शेजार धर्म हा हा आपाचा साबाह्लातो कारण.. तुम्ही ईथे महाने dependent नसता कुणावरच.. आपण खर तर स्वतंत्र भारताचे स्वतंत्र नागरिक आहोत पण खरे स्वतंत्र तर हेय आहेत .. इथे लोकालोक न स्वतःचा आयुष्य जगतात आपल्या सारखा माम्या मावश्या आणि  मावशीच्या म्मित्रीनीच्या मुलीच्या लग्नाला सुधा आगदी साक्या बहिणीच्या लग्नाला असल्या सारखा सजून आपली व्यतिरिक्त कुणीच जावू शकता नाही "  हो मला माहीर आहे We love indai cha  शोध खूपच कमी वेळ साथ देतो ह्या लोकांना.. करणा हेय येतातच २/३ वेक साठी काय ह्यांना कळणार कि प्रेमानी बदलेले आम्ही किती वेगळे आहोत.. म्हणूनच त्यना आपल पाहुणचारही आवडतो आणि देशाची.. कारण ह्य्न्च्या देशात ह्य्ना एईटका जोपासून विचारणारा कुणी नसतंच असो.. हा त्या माणसाचा नाही त्या socity cha दोष आहे...
 Devarchikanhalli te Auckland : आंज पहिला दिवस आणि मला होटेल मध्ये आल्यावर कळल कि माझा travel card चालत नाही आहें. वेड लागल एके इंडिअन ऑफिस friend तो इंडिअन खानावळीत घेवून गेला आंज कळल आते दल का भाव काय असतो ते...माय देशी आई नि केलेली पोळी आज bore होते आहे म्हणून आपण italian pizza खायला जातो आणि काटे चमच्यांनी पिझ्झ्झा मोठ्या फार्मात खातो पण.. मग पुदिन हर खावून जरा जास्त जड झाला म्हाणून पूर्डतो सुधा ...आंज पोळी भाजी ची चव काय आसते आणि ती किती चं आहे हेय रोज ४ दिवस साध्याकली होटेल पासून इंडिअन खानावळ दूर आहे म्हणून pizza खावा लागला कि काळात बरोबर. असो..option असतात  आपलाय्जवळ भरपूर कारण चायनीज आहेत न सगळीकडे asian food बनवायला...असो
घरी म्हंजे होटेल मध्ये परतली तर कळल कि oops! मला हेय होटेल ३ दिवसात सोड्याचा आहे.. अरे देवा आत काय कारण saturday sunday मला ५ च दिवसाचा मिळालं आहे सो.. मग आमची सगळी धावपळ चालू झाली rental appartments साठी.. ईथे महाने सगळ इंटरनेट वरून होत म्हणे सगळा खेळ इंटरनेट वारुच्न पार पडणार पण जसा दिसत आतास नसता हेय ह्या लोकांना माहितीचा नाही आठवा ते त्यला सरळ सरळ ignore करतात.. ते  claim  करतात जे त्तीकडे दिसेल तेच देवू.. २ मीनइत वाटला कि मुंबई मध्ये आलो आहे आणि मुन्नाभाईच्या मोविये मधाळ दिलोग पण आठवला,, " आरे भाई ये तो चलू होते हि खातं हो गया" एईक काम करते है ये दिवार को थोडा उउधार खास्काके ईधर फ्रीज राख देंगे है न"  circut सारखा कहर मित्र भेटा कठीण होता सो.. करा एकटीच धडपड.. आसो पण त्यना मी नाही महान्य्च्या आता तेच माल नाही महंत होते आणि कारण आरे मला दोन मुला आहे माझा नवरा आणि मी फार प्रेमानी ईक्मेकांसोबत राहतो आणि वरून माझे सासू सासरे सुधा येणार म्हणात्ल्याव्र तर त्यंची बोबडीच वालाई.. I should go for 3 /4 bedroom min bangalow, u r kids need space to play and sleep , so three couple no way inthe city.. or u pay extar money.. 600$ per week wow that is gr8...sahiiiiiiii, मग काय कळल  कि आपलयाला पोर होणायचा पहिला आणि शेवटचा disadv.असो..आरे किती विचार करता आमच्या प्रय्वासीचा अआप्लाय साली सवयच असते गोकुळात मिळून मिसळून राहायची.. हेय वेद्देच आसत ईकाला चलो रे चा सगळा अतिरेकच आहे..सगळा..असो त्यंच्या जवळ आपण गोकुलातालेच रहाणार. अआप्लाय साठी आजी आजोबा आई बाबा आणि दो मुला हा सगलाय्त लहान फमिली size आहे.. असो.. पण ज्या देशी आलो तिथले रुल्स सर् आखो पार.. तिथे रुल्स हि वेगळे आणि विचारही जेव्हडा आत्मसात करता येईल तेवढा करू बाकी सगळ त्या राम्रा राघू नंदनवार सोडून देवू...
लोक ईथे जगतात ते friday saturday sunday साठी बिचारे जीताला व्वेक मध्ये कमावतात ते सगळा शुक्रवारी दुपारपासून उउद्वायला सुरवात करतात आणि सोमवारी पुन्हा जय हरी विटला करत येतात आपले उफिसला १० कॉफ्फ्या आणि ४ बिस्कुत्स वर जगतात.. कारण ईमानानी चढलेली असते म्हाणून तर ईकडे सोमवार आणि शुक्रवार २ दिवस कॅसुलास आहेत ह्याचा वेक्च मुली ३ दिवसाचा आहे..हेय न कधी future चा विचर करत न आपल्या येणाऱ्या पोरांचा.. असोits personal choice..आपण लोक साला आगदी खापरपणजी नि सुधा पणतू चा मुख बघावा असा आपला आताहास असतोच.. नाही... पुढे चालू...